top of page

Blog 27. Konijn

  • Foto van schrijver:  Ilona Stremmelaar
    Ilona Stremmelaar
  • 27 mrt
  • 3 minuten om te lezen

ā€œHaar konijn is vorige week overleden!ā€Ā  mailde een moeder van een kind dat ƩƩn keer in de veertien dagen bij mij tekent. ā€œEn nu is het helemaal mis, er is niet mee te praten, ze wil niks, ze eet niks, ze slaapt slecht en huilt bij alles. Ik weet het even niet meer. Ze kan er toch niet in blijven hangen, het leven gaat door maar daar wil zij niet aan. Heb jij een idee?ā€


Dit gevoelige kind van 8 jaar met autisme en ADHD heeft het lang niet altijd makkelijk. Haar konijn was enorm belangrijk voor haar. Het gaf haar structuur, het was er altijd voor haar, ze kon haar verhaal kwijt en knuffelen was ook erg belangrijk. Het gaf haar veel rust door het aaien van het konijn. Broodnodige rust en ontspanning om te kunnen ontprikkelen na een drukke schooldag. De ouders hadden het konijn wel in de tuin met haar begraven en ze hebben het zeker wel aandacht gegeven, maar daarna was het dan ook wel klaar en gaat inderdaad alles weer gewoon door. Echter niet voor dit meisje. Alles voelde nu anders.


ā€œLaat haar maar een keer extra komen tekenen. Ik ga er met haar naar kijkenā€ mailde ik de moeder terug. De andere dag kwam ze na schooltijd bij me tekenen. Ze mocht eerst haar verhaal kwijt. In een paar woorden was ze klaar. Het kwam erop neer dat ze haar konijn heel erg miste en dat ze nu ongelukkig was en wilde dat ze het konijn nog kon voelen. ā€œMaar die is in de dierenhemel volgens mijn moederā€.Ā 

ā€œDan moeten we ervoor zorgen dat jij het konijn nog wel kunt voelen, want hij is erg belangrijk voor jou." zeg ik. "Wat was er zo fijn aan jouw konijn? Waar was hij goed in?ā€ Dat weet ze wel:Ā  ā€œhij was er altijd, hij keek me altijd lief aan, hij had een zachte vacht en dan kon ik hem aaien, hij kwam altijd naar me toe als hij me zag, hij maakte geen geluid en hij at altijd op wat ik hem gaf en hij snuffelde altijd zo lief met zijn neusjeā€.Ā  Ze krijgt een beetje tranen, ik geef haar een tissue.

Ā ā€œDat is heel veel moois wat je daar opnoemt. Wil je jouw konijn eens op zijn allerliefste en mooiste manier tekenen op dit blaadje?ā€ Ja dat wil ze wel. Ze droogt haar tranen en kiest zorgvuldig de kleurtjes potlood en gaat tekenen. Ik zie haar tot rust komen. Er worden ook nog hooi en worteltjes en blaadjes sla bij getekend. Een compleet verhaal. Ik zeg dat ik het een erg mooie tekening vind. Dat vindt zij ook. Ā Ā Ik geef haar nog een blaadje. Ik vraag haar om zichzelf ook op de allerliefste en mooiste manier te tekenen. Dat vindt ze een beetje gek, maar gaat er wel mee aan de gang. Ze tekent zichzelf met haar lievelingskleren en haar haren in een mooie staart met een lintje. Ze tekent gras en een zon. Hier zie je een rijke tekening van een kind dat zelfvertrouwen heeft. Ondanks het feit dat ze verdriet heeft kan ze zichzelf zo tekenen. Dat is natuurlijk prachtig.

Dan mag ze op een groot vel papier A2 de tekeningen plakken. Konijn aan de bovenkant, zij zelf aan de onderkant van het vel papier. Dan mag ze een lemniscaat om de tekeningen gaan tekenen met krijt. Ze kiest kleuren die mooi zijn voor haar konijn. Oranje van de worteltjes, groen van de blaadjes sla, etc. Steeds om het konijn en om zichzelf heen. We brengen als het ware de verbinding weer tot stand.

ā€œKonijn is wel ergens anders, maar je blijft verbonden. Je blijft aan hem denken. Als het weer eens erg verdrietig voelt kun je deze lemniscaat gewoon weer herhalen. Neem maar een kleurpotlood en herhaal de beweging net zolang tot het beter voelt. Je zegt als het ware iedere keer gedag tegen je konijn als je om hem heen tekentā€.


Het zou me niet meer moeten verbazen hoe effectief dit soort tekenoefeningen zijn, ik weet dat het enorm krachtig werkt, maar toch, ik ben nog altijd blij verrast! Moeder mailde me een week later dat de grootste stress voorbij was. Het meisje kon met behulp van de tekening beter met haar gevoel omgaan. ā€œze kan zich er soms helemaal in verliezen, het tekenen van de lemniscaatā€ zegt haar moeder. Ze wordt er weer rustig van en tegelijkertijd krijgt ze hierdoor ook erkenning voor haar verdriet van het missen van haar konijn.


Deze tekenoefening staat uitgebreid beschreven in mijn boek Tekencontact. Hier ook tips hoe je deze tekening kunt inzetten, variaties, evaluatievragen etc. Deze oefening en nog 29 andere effectieve ideeƫn om te tekenen met je kind. Meer info over het boek op de website.

Ā 






Ilona Stremmelaar, 27-3-2025



















Ā 
Ā 
Ā 

Comments


Tekencompas, Amersfoort, Hoogland,  Ilona Stremmelaar, april 2025

bottom of page