Blog 29. Lummeltijd
- Ilona Stremmelaar

- 20 nov
- 3 minuten om te lezen
Ā Hij komt altijd binnen als een stuiterbal. 8 jaar en vol levensenergie. Hij zegt mij geen gedag. Hij dartelt altijd binnen en begint meteen te vertellen: āoh juf, ik ga je zo iets laten zien, zo vet!ā of: āecht stom dat ik niet mee mocht doen op het schoolplein met voetballenā. Hierbij zie je aan zijn gezicht welke emotie erbij komt kijken. Een zogezegd āopen boekā. Het lijkt me voor ouders erg fijn als je kind zo open is, je hoeft het er niet uit te trekken. De moeder van deze jongen probeerde in het begin nog: āĀ naam, zeg de juf eens netjes gedagā . Maar dat had nooit effect. Dan deed hij dat wel braaf, maar de volgende keer kwam hij weer net zo binnen stuiteren als altijd.
Moeder vertelde mij dat haar zoon zich moeilijk kan ontspannen, hij staat altijd aan. Zijn hoofd bruist van ideeƫn en daardoor kan hij zich op school ook vaak moeilijk concentreren. Onlangs is er ADHD bij hem gediagnosticeerd. Niet dat het voor de ouders echt wat uitmaakt, maar zo begrijpen ze wel beter wat er in zijn koppie gebeurt en hoe ze daarmee om kunnen gaan. En ook op school en in het gezin geeft dat wat duidelijkheid.
Nu hoef je geen ADHD te hebben om een druk hoofd te ervaren. Ik hoor vaak in mijn praktijk dat kinderen altijd maar druk in hun hoofd zijn, dat ze moeilijk in slaap kunnen komen en dat ze moe zijn. En niet alleen kinderen, vooral volwassenen ervaren dit ook. De maatschappij zorgt ervoor dat we snel moeten reageren, dat we alles moeten weten en in de gaten moeten houden, dat we 24/7 in contact staan met alles en iedereen. Ouders worden vaak in de greep gehouden door allerlei Whatsapp groepen en Social Media accounts. Maar ook de druk van bij clubjes moeten, sporten, muziek, creatief. Ik krijg wel kinderen die zo van het sportveld afgeplukt worden om bij mij een tekenles te komen doen, met de scheenbeschermers nog aan.
Ā
De vroegere ālummeltijdā is er eigenlijk niet meer. En juist lummeltijd is zo goed. Dan is er ruimte om creatief te gaan denken. āMam, ik verveel meā. Dat is helemaal prima. Laat ze zich vervelen. Ze gaan vanzelf iets doen. Soms duurt het een tijdje, maar er komt altijd iets.
Hoe kun je kinderen leren om even niets te hoeven, om even in het moment te zijn, om te ontspannen. Voor ouders is dat soms best moeilijk, vaak omdat ze het zelf ook niet goed kunnen. Ze hebben dat in hun jeugd of later ook niet geleerd. Maar het is juist wel mooi als je je kinderen dit kunt meegeven. Daar hebben ze hun hele leven enorm veel aan.
In januari start bij Tekencompas de cursus Mindfulness tekenen. Hier leer ik de kinderen om in het moment te zijn, ademhalingstechnieken voor ontspanning en gaan we hier ook creatief mee aan de slag. Een leuke en ontspannen cursus, maximaal 6 kinderen, leeftijd 7 t/m 12 jaar. Kijk voor informatie op de pagina tekenlessen van de website www.tekencompas.nl.
Nu zul je misschien denken: āJa, weer een verplichting erbijā.Ā Dat is natuurlijk zo, maar het gaat altijd om keuzes maken. Past deze cursus nu bij mijn kind. Is er tijd en ruimte voor? Bedenk voor jezelf en voor je kind dat er een verschil is in āmoetenā en āmogenā. Op het moment dat alle activiteiten als āmoetenā worden ervaren, kijk dan eens wat echt belangrijk is. Dan āmagā je, en geniet je des te meer. Dan voelt het niet als āinspanningā maar als āontspanningā. Want sporten en creatief bezig zijn, muziek luisteren of maken, dansen, Ā zorgt ervoor dat het brein op andere gebieden wordt geactiveerd dan taal en rekenen. Het maakt je hoofd leeg, zorgt ervoor dat geluk hormonen worden aangemaakt. Het is voor lichaam en geest een verademing. Maar wel altijd in de juiste dosering. āMogenā versus āmoetenā.
Lummeltijd, misschien een ouderwets woord, maar heel veel dingen van vroeger worden op een gegeven moment weer populair. En daar kunnen we met zijn allen voor zorgen. Ik wens jullie allemaal veel plezier en een fijne lummeltijd. Ā
Ā
Ilona Stremmelaar, 20-112025





Opmerkingen